Γυάλινος κόσμος....

Ο ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

του Τένεσι Ουίλιαμς

Εκεί που η πλαστή πραγματικότητα συγκρούεται με το ρεαλιστικό. Εκεί που τα “πρέπει” καταπατούν τα “θέλω”. Εκεί δημιουργείται ένα αγεφύρωτο και μεγάλο κενό μεν, τόσο δυσδιάκριτο δε, όσο και οι κηλίδες αέρα μέσα σ’ ένα γυάλινο αντικείμενο. Ένας κόσμος τόσο εύθραυστος σαν από γυαλί.

Η ζωή της οικογένειας Ουίνγκφιλντ συνίσταται από καθημερινές συγκρούσεις και ένταση. Πρόκειται για μια οικογένεια που μάχεται να κρατηθεί ενωμένη, παρά τις όποιες διαφορές των μελών της: διαφορές χαρακτήρων, ονείρων, στόχων.

Ο πατέρας απών. Έχει εδώ και χρόνια εγκαταλείψει την οικογένεια. Η φωτογραφία του, που έχει μείνει να κοσμεί το σαλόνι, δεν είναι αρκετή για να γεμίσει το κενό της απουσίας του.

Η μητέρα, Αμάντα, παλεύει να σώσει κάτι που έχει ήδη χαθεί. Με μια μόνιμα πρόσχαρη αντιμετώπιση της ζωής προσπαθεί να καταπολεμήσει τη σκληρή πραγματικότητα, τις κακοτοπιές, να πλάσει ένα καλύτερο κόσμο για τα παιδιά της, να αμυνθεί ίσως η ίδια έναντι μιας πιθανής κατάθλιψης. Η όποια αμφισβήτηση της σκοπιάς με την οποία βλέπει τα πράγματα την εξαγριώνει.

Η κόρη της οικογένειας, η Λώρα, με πρόσχημα τη φυσική της αναπηρία στο πόδι, έχει παραιτηθεί από τη ζωή. Βρίσκει μοναδική διέξοδο στο «Γυάλινο Κόσμο» της, μία βιτρίνα με γυάλινα ζωάκια, που αποτελούν τη μοναδική ασχολία της.

Και απέναντι στη μητέρα ο γιος, ο Τομ. Ο Τομ δουλεύει σε εργοστάσιο παπουτσιών. Καλλιτεχνική φύση ο ίδιος, ονειρεύεται να δραπετεύσει, όπως άλλωστε είχε κάνει και ο πατέρας του. Θέλει να ζήσει μια ζωή χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς τα θέλω άλλων. Μόνο αυτός και τα ποιήματά του. Οι συγκρούσεις με τη μητέρα του αναπόφευκτες. Παρηγοριά του το αλκοόλ.

Τρεις διαφορετικοί κόσμοι, τρία άτομα κλεισμένα το καθένα στο δικό του γυάλινο κλουβί, το δικό του γυάλινο κόσμο. Αναζητούν τη σωτηρία τους και φαίνεται πως τη βρίσκουν σ’ έναν αναπάντεχο επισκέπτη, τον Τζιμ. Στο πρόσωπό του η Λώρα βλέπει τον άνθρωπο που θα αλλάξει τη ζωή της, ο Τομ τον άντρα που θα φορτωθεί τα προβλήματα της οικογένειας και αυτομάτως θα τον απαλλάξει από τη μιζέρια, η Αμάντα, εκείνον που θα συμπληρώσει την εικόνα του τέλειου κόσμου της.

Από τους βασικούς κανόνες της ζωής όμως, είναι ότι «τίποτα δε γίνεται όπως το σχεδιάζουμε». Θα επιβεβαιωθεί άραγε για μία ακόμη φορά στην ιστορία της οικογένειας Ουίνγκφιλντ; Τρεις κόσμοι τόσο διαφορετικοί και συνάμα τόσο ίδιοι: αποζητούν την τελειότητα και την εκπλήρωση των ονείρων. Ποιος από τους τρεις θα το καταφέρει;

υπέροχο έργο....εκει που τα πρεπει καταπατούν τα θέλω....

αχ και να μπορουσαμε να ανατρεψουμε τα πρεπει μας και

να μην κλειναμε τους εαυτους μας σε γυαλινους κόσμους...

δυσκόλο.....

υπάρχεις σε κάθε λάθος μου...

Γ.Σ.