Μην ξέχασεις το άσπρο σου τριαντάφυλλο....

Καλημέρα...
Στην σήμερινη ανάρτηση απλα παίρνω την βάρκα μου και σας μεταφέρω στον κόσμο των οσμών....
τα ασπρα τριανταφυλλα μου θυμίζουν τι σήμαινει αθωότητα....


Σήμερα το πρωί εκείνη άνοιξε το παράθυρο... Αλλά ήταν μια μέρα που ένοιωθε πληρώτητα...
Της είχε υποσχεθεί να είναι μαζί της ακόμα και οταν είναι μακρύα και δεν αθέτησε την υποσχεσή του ουτε στο ελάχιστο... κάθε μέρα ήταν στην σκέψη της δεν την άφηνε να τον ξεχάσει....
Οι μουσικές που τον αγάπησε και το άρωμα που ποτέ δεν θα ξεχάσει ήταν τοσο καθαρά μεσα στο μυαλό της τοσο ακόμα κοντά της.... '' μην σε νοιάζει.... αν μετά θολώσει η μνήμη του... ποτε δεν θα τον ξέχασεις''
σκέψεις που έκανε ....
ίστορίες που έπλεκε
λάθη που έκανε...
Μα ήταν και κάτι που τον θύμιζε τόσο έντονα λες και ήταν δίπλα της η σκία του και την καταπινε στην αγγαλια του....
χώρις να ξέρει γιατι γνόταν αυτό όταν πλησιαζε λευκά τριαντάφυλλα...μύριζε το δέρμα του εβλέπε το προσωπό του τοσο καθαρά τοσο λαμπερο μέσα στο μυαλό της.....
Εγίνε εθισμός να μπόρει να τον βλέπει τοσο κοντά της ακόμα και με την βοήθεια 30 λευκών πετάλων....
Εθίστικε στην καθάρια μορφή του...
Στο σαγηνευτικό του άρωμα...
Στο μεθυστικό του χαμόγελο....
και η αλήθεια είναι οτι ένοιωθε τοσο μεθυσμένη σαν να μην μπορούσε να είναι κυρίαρχος του κορμιού και του μυαλού της...
-πες μου λουλουδάκι μου που είναι πως περνάει....?
-δεν τον εχω δει μα θα κινήσω να τον βρω .... θα γυρίσω την γη μα θα τον έβρω
- Να του πεις λουλουδακι μου πως θα είναι για πάντα ο λόγος που το χαμόγελο μου βρίσκει τον δρόμο και ανατέλλει στο πρόσωπο μου...
-ξένοιασε....θα τον βρω.....
Το τριανταφυλακι κίνησε γη ουρανό και θάλλασες μα τον βρήκε τον βρήκε και τπυ είπε για εκείνη μα σαν καταλαβε πως σαν ανθρωπο μαζι του δεν μπορει να την κρατήσει το λου λουδάκι έχασε το χρώμα του και με στάλες δροσιστικές απάλες μα σπαραχτικές γυρισε στην κυρά του και της είπε...
-κυρά μου... τον βρήκα καλα είναι κυρά μου μα είσαι ανθρώπος και σαν ανθρωποι μαζί δεν γινεται να είστε....
- μα είναι ήση μακρυά μου....ΜΑ! μικρό μου τριαντάφυλλο εχω μιαν ιδέα....
- πες μου
-έλα εσύ στην θέση μου μικρό μου να παω εγω σαν τριανταφυλλο μαζί του στον κήπο του να ζήσω....
με μιας οι δυο τους άλαξαν... εκείνη βρέθηκε στον κήπο του να τον κοιτάει να ζέι
μα είναι ομορφος ήρεμος οπως εκείνη τον ήξερε...
-αγαπη μου είμαι μαζι σου του ψυθιρισε....
εκεινος χαμογέλασε το ήξερε το ενοιωθε τιποτα δεν τους ξαναχωρισε
αγάπη μου μην με ξεχάσεις πίσω μην ξεχάσεις το ασπρο σου τριανταφυλλο....
Σάγαπώ με μια αγάπη απέραντη....
Δεν γνωριζει όρια.....
Σε 30 πέταλα μοίρασα την αγάπη μου για να την εχεις οχι μια αλλα 30 φορες πιο πολυ....
με ενα ποτήρι λευκο κρασί στα χέρια....
και ενα λευκο τριαντάφυλλο σας αφήνω.... μεχρι το επομενο παραμύθι ομως....



αγαπη και παραμυθενια φιλια
Sykaki

Γ.Σ.