Γνωρίζεις, ελπίζεις... Μαθαίνεις και λανθάνεις... Νομίζεις ότι το μέλλον είναι πιο όμορφο απο ότι ελπίζεις ότι μπορεί να είναι... (ψιτ, Ζωή, για σένα το λέω που με κοιτάς και γελάς...)
Σχέδια... Σήμερα θες, αύριο δε μπορείς και μεθαύριο δεν ήταν αυτό που νόμιζες... Ποιός έκανε την ελπίδα να πεθαίνει τελευταία... Έπρεπε να πεθαίνει πρώτη... Ηρωικά στη μάχη... Και όχι να μένει ζωντανή σε συντρίμια ενός πολέμιου μυαλού... Γιατί μας κάνει κακό...
Ποιός μας έμαθε να ελπίζουμε; Να έχουμε όνειρα; Είναι ένα ένστικτο που δε μπορούμε να αποβάλλουμε... Και είναι τόσο ωραίο... Σε κρατάει τόσο ζωντανό, σα να το ζεις... Δεν είναι άδικο...;
Αν δεν είχαμε τα όνειρα ίσως να χάναμε πολλά; Αλλά μήπως χάνουμε περισσότερα μένοντας στο όνειρο...; Δε γνωρίζω... Όταν μένουν μόνο τα όνειρα...; Είναι καλό; Μάλλον όχι...
Ίσως να είμαι ο μόνος που να σκέφτεται έτσι... Αλλά έστω και έτσι, είμαι ένας...
Στο χτες που δε πρόλαβε να γίνει αύριο...
(Υ.Γ. Είναι η πρώτη μου ανάρτηση εδώ. Συγχωρέστε με αν κάνω κάτι λάθος)
5 σχόλια:
αλλο το να ελπιζεις...
και αλλο να κανεις ονειρα!!!
οταν ελπιζεις....
περιμενεις...
και μετα ερχετε η απογοητευση.
ενω στα ονειρα που πλαθεις...
απλως ονειρευεσαι...
φανταζεσε...
παραμυθιαζεσε...
καλο βραδυ Ανεμε μου
και ονειρεψου
αλλα ποτε μην ελπιζεις...
εγω εμαθα
να σκοτωνω πρωτα την ελπιδα
με τα ιδια μου τα χερια!!!
τίποτα δεν κάνεις λάθος...\όλα σωστά είναι και τ κείμενο είναι
από αυτά που με έκαναν να ξεκινήσω να σε διαβάζω.....
καλή σου μέρα άνεμε μου
φιλαράκι..
ψιτ...σε σένα μιλάω...
δεν είσαι ο μόνος.το ξέρεις;
το ξέρεις..δεν μπορεί..
γιατί με ξέρεις..
ναι;..
Καθόλου λάθος δεν είσαι!! Τα όνειρα σε πάνε ένα βήμα παρακάτω ακόμα κι αν παραμένουν όνειρα, η ελπίδα όμως σε ξεγελά πολλές φορές.. Και τα σχέδια γίνονται για να μπορείς να αλλάζεις γνώμη,, Φιλάκια πολλά Ανεμάκο!
...Χμ...είμαι της ελπίδας..."dum spiro sperο" που έλεγαν κι οι Λατίνοι...αν δεν υπήρχε η ελπίδα τι νόημα θα είχε η ζωή μας;Απλά θα ζούσαμε τις στιγμές;Αν κι έχω ζήσει στιγμές που έχουν γράψει μέσα μου ανεξίτηλα ,όταν τις αναπολώ θέλω να έχω την ελπίδα ότι ίσως κάποτε τις ξαναζήσω...κι ότι ίσως βιώσω κι ακόμη καλύτερες στο μέλλον...
...και τα όνειρα...όνειρα που από μικρή έκανα κι ακόμη κάποια τριγυρνάνε στη σκέψη μου...δεν έχουν υλοποιηθεί όλα , αλλά νιώθω τόσο όμορφα ανακαλώντας τα σε δύσκολες φάσεις μου...
...πέρυσι με το τέλος της σχολικής χρονιάς έκανα 3 ευχές...είχα 3 ελπίδες , για άτομα που αγαπώ πολύυυυυυυυ και για μένα...σιγά-σιγά πραγματώθηκαν κι οι 3...η μία από αυτές , αυτή που ποθούσα πιότερο , έχει προοπτική να εξελιχθεί στο όνειρο που έκανα για κάποια αγαπημένα μου , ξεχωριστά πρόσωπα...αν το όνειρο αυτό μια μέρα γίνει απτή πραγματικότητα , όπως το φαντάζομαι , θα έχω έναν ακόμη λόγο να συνεχίσω να πιστεύω...
...άλλωστε κι ο Ιησούς για μια Ελπίδα θυσιάστηκε...την Ελπίδα ενός καλύτερου κόσμου...
...η Ελπίδα δεν είναι αρωγός στο να μην είσαι "ρίψασπις";
...ελπίζω να εννοήσατε τι εννοώ...
...την ώρα που έγραφα το κείμενό μου , ακουγόταν στη σελίδα ο μελωδικός Μανώλης Λιδάκης "Για να σε συναντήσω"...Ακούγοντας κάτι τέτοιο πώς να μην ονειρεύεσαι και να μην ελπίζεις;
Δημοσίευση σχολίου