αλλο ενα βραδυ ησουν πιστος στο ραντεβου σου...
μολις ξυπνησα και το μονο που θυμιζει το περασμα σου ειναι ο ιδρωτας στα μουσκεμενα σεντονια μου..
μια καυτη ανασα χανεται στο χρονο ενω το ρολοι δειχνει 12 παρα..
δε ξερω τι ειναι αυτο που σε φερνει καθε μα καθε βραδυ στο ονειρο μου..
ποια μοιρα σε εστειλε στο δρομο μου και τι πορεια να τραβιξω..
το δρομο της σιωπης η το δρομο του ρισκου..
ποιος ανεμος να φτασει το αγγιγμα σου οταν το στιγμα του φιλιου σου δεν λεει να ξεκολλησει απο πανω μου...
εχω πολλα να σου δωσω..
μια νυχτα ζηταω ξανα ...οπως και χθες...
δωσ μου ενα σημαδι μοναχα πως υπαρχεις...
μονο..μονο μια νυχτα θα ηθελα να μπω στο ονειρο σου και επειτα ας βγω..
για να δω μηπως κατοικω εστω και λιγο στα ονειρα σου...
πρεπει τροπο παλι να βρω στο ονειρο μου για λιγο να μπεις..
μεινε εδω....
3 σχόλια:
12 παρά;
Γι' αυτό.
Μετά τις 12 η Πριγκήπισα ξαναέγινε Σταχτοπούτα...
μια σταχτοπουτα που ονειρευεται..
καλημερα..
χρονια πολλα:)
γτ με αφησες αγγελε μου δεν νομιζω οτι ζητησα δεν νομιζω οτι πηρα και πολλα ομως...
μεινε οπως εισαι ετσι μαρεσεις... εστω και ονειρο εισαι παθος και τα παθη δεν μετριουνται στο λεω συνεχεια μα σαγαπω,....
εσυ ξερεις... πορτοκαλακι μου
Δημοσίευση σχολίου