Εσυ φταις εγω σαγαπω ετσι παει.

Τα μάτια της σκάναραν την θεα που είχε μπροστα της.... απλήστα κοιτουσε.... ομορφο θέαμα....
Δυο χέρια τυλιχτηκαν  γυρω απο την κοιλία της.... ενα γυμνο στήθος ακοθμπαει την γυμνη πλάτη της
Με εκεινον τον ανθρωπο που κοιτουσε την ιδια θεα με εκεινη εχει μοιραστει την ψυχη της...
Και αυτο που την πονούσε ήταν το γεγονος οτι εκεινος την αγγαλιαζε τελευταια φορα...Ομορφα που εμοιαζαν όλα τοτε που εβρισκε παντα κατι να της λειεπει....
Δεν φανταζόταν ποτε ποσο θα της έλειπε.....
Εκεινος ομως δεν ι ηταν ποτε ξανα εκει ποτε ξανα για εκεινη....Η ζωη του ηταν αλλου ηταν εκει που είχε αφησει κομματι του εκεινη ηταν εμβολιμα μια παρατερη νοτα....
Τα βηματα του ξεμακρυναν.... η πορτα ανοιξε ενα δευτερολεπτο ακομα και ολα θα ειναι παρελθον πια
να θελω/ει να ουρλιαξει.... ''μηηηηη μη φυγεις μεινε εδω αγαπησε με ή και οχι μ ονο μεινε''
Το στομα της δεν ανοιξε το μετανοιωσε... ακομα το μετανοιωνει....
Αδειασε....ερημωσε μεσα της παγωσε αξαφνα ποια ανοιξη ποια?
ποιο δροσερο αερακι παγετος....
πηρε στυλο πηρε χαρτι.... και εγραψε με τρεμαμενα χερια....


''κρυώνω...γιατί εσυ επετρεψες στον αερα να βρει τρωτα σημεια να με φτασει οχι 
γιατι εγω δεν προφυλαχτηκα σωστα.
αλλα και παλι το φταιξιμο ολο δικο μου.Σ'αγαπω.''


Γ.Σ.