Πέμπτη

Μαλωνοντας με τα όνειρα...



πηγαίνοντας....
ή γυρνόντας απο εκεί?
Πιστευε σε εμένα ξέρω που πάω....
και πάντα ήξερα να οδηγώ
Μην με αμφισβητεις....στην φυση μεγάλωσα και ξέρω....
Ρίζα και άσβεστη φωτιά
ζωντανες-πεθαμένες απο χρόνια-σιωπές
ακανόνιστες σκέψεις, ζωηρές πορτοκαλοκόκκινες
φλόγες 
Και τα όνειρα μπροστά μου
με κρίνου,εκείνα που άφησα πίσω....ανεκπλήρωτα
με καλούν τα μελοντικά μου
μαλώνω μαζί τους γιατι πληγώνομαι
κάθε φορά που μου πετανε τα βρώμικα νερά τους
Σε ρώτησα γιατί μα απάντηση δεν πήρα.
Γιατί μάτια μου τα όνειρα πετάξαμε?
Γιατι δεν τα πήραμε μαζί μας στο ''οπου''?

Γιατι με κρίνουν.Γιατί κρίνω και κρίνομαι
Γιατι ζητω και παιρνω
Λαβόνομαι
πληγώνω....

Σ'αγαπησα....



Γ.Σ.


5 σχόλια:

efhbos είπε...

Ελα μου ντε...Γιατι τα αφησαμε και τωρα μας στοιχειωνουν?
Αν προσπαθησουμε να τα ξαναπραγματοποιησουμε ομως...Μηπως πληγωθουμε απο τις μνημες...?

Unidentified είπε...

Σ' όποιο όνειρο αφήνουμε πίσω, αφήνουμε μαζί του κι ένα κομμάτι μας.. και η απουσία του πονάει στη θύμιση της...
Υπάρχει όμως τρόπος να γίνει η ψυχή ολόκληρη ξανά...
Προχώρα μπροστά με όνειρα πιο μεγάλα, πιο δυνατά, πιο ζωντανά από πριν...
Φιλιά...

next_day είπε...

αχ καλό μου συκάκι..απορίες που μάλλον δύσκολα βρίσκουν απαντήσεις..για να αναρωτιέσαι όμως, μάλλον είσαι σε καλό δρόμο!
Φιλί γλυκό!

Estella είπε...

Τα όνειρα φεύγουν...και γεννιούνται άλλα... Μερικά αρνούνται πεισματικά να ακολουθήσουν... Να σαι καλά...

Dreamy Cloud είπε...

Μπορεί κάποια όνειρα να πετάχτηκαν στις φλόγες του πριν μα το μετά και το τώρα είναι εδώ για να δημιουρήσουν νέα και καλύτερα.. Φιλάκια :)

τα παραμύθια μου.. χωρίς τέλος...


Γ.Σ.