Σάββατο

ενα τελευταιο αντιο..

















δεν προσεξα τα αγκαθια που ειχε ι καρδια σου
και ετσι εγδαρα κ την δικη μ...
με τυλιξες σε μια ανελεητη οδυνη..
και χωρις οικτο χτυπουσες ολο και πιο δυνατα..
οπως η βροχη...
εμενα ομως δεν ηταν μια απλη βροχη...
βρεχει ακομα...
οι δρομοι μου ειναι αδειοι...
το μονο που τους διαπερναει ειναι μια ανελεητη σιωπη που χορευει με τις αναμνησεις..
αραγε ειναι βηματα αυτα που ταραζουν το ηρεμο τραγουδι της καρδιας μου??
το σκοταδι ειναι πλεον υποφερτο...
αρχιζω και σκιζω με μανια ενα τραγουδι...ενα γνωριμο τραγουδι..
κομματιαζεται στα δυο..στα τεσσερα...στα οχτω...
μεχρι που ξεσπαω σε λυγμους...
το λιγοστο φως φωτιζει την ακρη του δρομου..
η ιδια σκινη εδω και ωρα..
ιστορια διχως φιναλε..
οπως εχει καταντησει και η ζωη μου..
με τη δυση του ηλιου η ψυχη μου..
φευγει..
ορμα στο σκοταδι...
σε ψαχνει σε σκιες..
μεσα σε στενα,..
σε λεωφορους σπασμενων ονειρων...
σε ψαχνει μεσα σε πνευματα ερωτευμενων...
σε ανθρωπους που δεν φοβηθηκαν να αγαπησουν...
ψυχες που δεν φοβηθηκαν να νιωσουν το κρυο...
στο μυαλο μου μια παλια εικονα..
ενα ξεχασμενο ηλιοβασιλεμα...
η αισθηση ενος ξεχασμενου αισθηματος...
τοτε που μαζι ερωτευτηκαμε τα παντα...
κ ομως εμεινες στο χθες..

αφιερωμενο σε εναν ερωτα που ισως ηταν μονοπλευρος ισως και οχι..
που προσπαθησε να αντεξει στο χρονο..
δεν εχει σημασια αν τα καταφερε..
αλλα το ποσο ηθελε...
γ μενα εισαι ολα αυτα που δν θα ζησω πια..
ησουν ολα αυτα τα κρυφα μερη που ηθελα να επισκεφτω...
θα σαγαπαω στο τωρα και στο παντα...

8 σχόλια:

KitsosMitsos είπε...

Πολύ δυνατό το Μ'ακούς...
Καλημέρα

sykaki είπε...

ξαδερφακι μου...
μικρο μου....
Ειναι ο ερωτας που μας τσακιζει...
η το γεγονος οτι ξερουμε οτι πλεον δεν υπαρχει σιγουρια οτι θα μπορεσει αλλος να γεμισει την θέση του...


Θελω να σου πω ποσο σε καταλαβαινω...
και αν μακουει ο δικος μου ''εκεινος''
να του πω.... οτι τον αγαπω και ποτε δεν θα τον ξεχασω στο τωρα στο πάντα
στο τοτε...
Πορτοκαλακι μου
σάγαπω...
εκει για σενα θα είμαι
παντα...
με αγαπη και παρμυθενια φιλια
Sykaki

Πορτοκαλάκι είπε...

σ ευχαριστω για ολα..
σ ευχαριστω που εισαι διπλα μου στα δυσκολο..
στο ανταποδιδω με την αγαπη μου που ειναι τοσο μεγαληηη...

μασ τσακιζει ο ερωτας
ματσακιζουν ανθτωποι που ζησαμε μαζι τους..
τους αγαπησαμε
τουσ νιωσαμε μεσα μας..
ιταν το ειναι μας..
η καλημερα και η καληνυχτα μας...
το ελα και τ φυγε..
ΟΛΑΑΑ
κ ομως μας γυρισαν την πλατη..
κ ομως οσο και να φευγουν...
θα ειναι παντα εδω..

anima είπε...

μπορεί να είναι κι ένα προσωρινό αντίο,όμως...

αλλά...ακόμη κι έτσι να μην είναι..

τον έζησες αυτό τον έρωτα.όπως..όσο..

κι αυτό να κρατάς..

σκέψου πως κάποιοι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ...

Unidentified είπε...

Όντως... Κάποιοι έρωτες δεν τελειώνουν ποτέ...
Και μάλλον αυτοί που τους ζουν είναι απερίγραπτα τυχεροί...
"Όλα τελειώνουν κι όλα περνάνε" λέγαμε εμείς.. κι έτσι έγινε... Ο έρωτας μας τελείωσε και πέρασε...
Και ναι, βρίσκεις κάποια στιγμή τη δύναμη και το κουράγιο και το αφήνεις πίσω σου, ή απλά μαθαίνεις να πορεύεσαι δίπλα του...
Μέχρι να έρθει αυτή η στιγμή όμως, κάποιος θα πονέσει, θα υποφέρει, θα γίνει κομμάτια...
Και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα βγει πιο δυνατός από αυτό.. στη χειρότερη θα μείνει να αναρωτιέται.."γιατι;"...
Παραφλυάρησα μάλλον...

Libertas είπε...

Πανέμορφο, αν με είχες πετύχει σε δύσκολη φάση θα είχα πλαντάξει στο κλάμμα!

Πραγματικά συγχαριτήρια!
Χαίρομαι που σε βρήκα!
Φιλια!

Πορτοκαλάκι είπε...

μπερδευτικα λιγο..
τ συγχαριτιρια παει σ μενα π εγραψα τ κειμενο η σε αυτο που εγραψε παραπανω ο/η unidentified..το οποιο ειναι εξισου ομορφο..

Unidentified είπε...

Σ' ευχαριστώ.. αλλά πιστεύω και θέλω να πιστεύω πως ήταν για σένα!
Συγχαρητήρια και από μένα λοιπόν!
Καλό σου απόγευμα...

τα παραμύθια μου.. χωρίς τέλος...


Γ.Σ.