Δευτέρα

Γιατι αγγελέ μου?

Γιατι πια αρχισα να φοβαμαι το κενο και την σιωπή μας....

Γιατι αγγελε μου?Γιατι αρνήθηκες τα φτερα σου αγγελε μου....
Γιατι ματια μου? Γιατι μικρο μου?
Δεν μπορώ να το ξεχάσω να διαγράψω....οτι μου έδωσε...
Γιατι ματια μου... ολα εκείνα τα ξεχνάμε?
που πήγε εκείνο εκει που ζήσαμε....
δεν το μπορω αγγελε μου με ποναει....
Στην θαλλασα ριξαμε ερωτα μου εκεινο το απιστευτο που ζουσαμε...



Γιατι αγγελε μου τα φτερα σου αρνήθηκες?
γιατι επαψες να είσαι εδω μωρό μου?
Αν πέσω τελικα θα με εμποδίσεις....?
ΘΑ είσαι εκει μικρό μου στις πιο δυσκολες μου ωρες.
σαν αυτην που να ξεσπάσω δεν μπορω μα δεν μπορω και να με κρατησω
σταθερη και ηρεμη...
Σ'αγαπώ και αν οι αγγελοι ζουν καπου φοβαμε οτι γνωρισα εναν εκπτωτο...
γιατι καταδικαστηκε να ζει στην γη... μαζι μας με τους ανθρώπους

Και γνώρισα εναν αγγελο αληθινό...
με μια μεγαλη αγγαλιά και ενα χαμόγελο για όλα...
Να ποναω απο μέσα του και να μεγιατρευει με όλα τα μαγια του...
γιατι σε ρίξανε εδω μικρε μου?
 να σου πω εγω?
Για να σε γνωρίσω και να με γνωρισεις
γι αυτο στην γη ηρθες...Γι αυτο ποτε μου δεν σε άξιζα γιατι οι αγγελοι 
δεν πρεπει με θνητους να νιωθουν.....

 

Γιατι αγγελε μου?


Δεν θα σε ξεχάσω ποτε....ορκίζομαι... 
ποτε καρδία μου... 

9 σχόλια:

efhbos είπε...

Πρεπει να ειναι δυσκολο...:/
Κουραγιο

jacki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
jacki είπε...

Ένιωθα.. και καμιά φορά νιώθω περίεργα..
Τα γιατί αναπάντητα..
Μα είναι όμορφο να γνωρίζεις αγγέλους..
Κι ας τους χάνεις μετά..
Έχεις τη γνώση.. την εμπειρία.
Φιλώ σε.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΥΠΟΜΟΝΗ.ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΛΛΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

Bουλα. είπε...

μη ρωτάς ποτέ γιατί...
δεν θα μάθεις ποτέ μικρο μου..

Dreamy Cloud είπε...

Δύσκολο να απαντήσεις σε τέτοιο γιατί.. Γνώρισες όμως έναν άγγελο και που ξέρεις μπορεί απο δω και πέρα να γίνει ο δικός σου φύλακας..

πνευμα είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
πνευμα είπε...

και όμως κάθε Άγγελος στη γη αναζητά λημέρι.

Σε μια ζεστή αγκαλιά να ξαποσταίνει ώστε να μπορεί να αντέχει τις ατέλειωτες πτήσεις του...μέχρι να μην χρειάζεται να πετάξει άλλο πια.


Ένα πνεύμα

AlexMil είπε...

δεν ξέρω πως βρέθηκα εδώ, στο κοκκινο βράχο στο βάθος της ερήμου της ψυχής μου. Δεν διψούσα για νερό αλλά μόνο για την ανάμνησή σου άγγελέ μου, ο πόνος της ψυχής μου διαθλά την εικόνα σου, σε κάνει αντικατροπτισμό χωρίς φτερά
και δεν το θέλω, φυσώ την άμμο για να γίνει σκόνη, να σκεπάσει έστω και για λίγο τα λόγια που ανεξήγητα γράφονται και ξαναγράφονται για μένα και για σένα.

Εζησα και γω κάποια στιγμή παρόμοια, γράφω και για μένα

καλό ξημέρωμα

τα παραμύθια μου.. χωρίς τέλος...


Γ.Σ.