… παραμύθια δίχως τέλος σε νυχτερινές διαδρομές
Πάντα μου άρεσε να ταξιδεύω νύχτα με το αυτοκίνητο στην εθνική.
Μόνος πίσω απ’ το τιμόνι, αγαπημένη μουσική, τσιγάρο αναμμένο και μια παγωμένη μπύρα…
Αυτές τις στιγμές αναρωτιέμαι αν ταξιδεύει γρηγορότερα το σώμα μου ή το μυαλό μου.
Σκέψεις παιδικών χρόνων, ανεκπλήρωτα όνειρα, μεγάλα θέλω, παλιές αγάπες (που δεν πάνε πάντα στον παράδεισο), νέοι έρωτες και μια ζωή στο ρίσκο…
Είναι όμορφος ο δρόμος, είναι γυμνός μπροστά μου και με προκαλεί… σε κάθε στροφή μου αποκαλύπτει και κάτι νέο, ένα νέο τοπίο στα μάτια μου και μια νέα εικόνα στη σκέψη μου.
Είναι οι ώρες που κοιτάω την ζωή μου σαν τρίτος, με βλέπω να προχωράω, να πέφτω, να σηκώνομαι, να συνεχίζω… και “φαίνομαι αστείος.. γίνομαι αστείος”
Θα ήταν ένα παραμύθι δίχως τέλος,
…αν δεν ξημέρωνε ποτέ!!!
Δεν κοπάζει, δεν σβήνει στην καρδιά μου η φωτιά
που με τρώει και με ρίχνει απ΄ την Εδέμ στο πουθενά
Οι αιώνες ρωτάνε ακόμα πόσο θα αντέξω
να τρικλίζω εκεί έξω
ξυπόλητος μόνος
κι εγώ ψιθυρίζω
δικιά μου η χαρά
δικό μου το αίμα
δικός μου κι ο τρόμος
δεν είμαι μόνος, δεν είμαι ο μόνος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
δεν είμαι μόνος, δεν είμαι ο μόνος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
η φωτιά, η γιορτή, η απώλεια, ο πόνος
ο κάθε μικρός θάνατος
κι ο μεγάλος, ο ατέλειωτος κόσμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
όλα είναι δρόμος, όλα είναι δρόμος
15 σχόλια:
τη νυχτα τα παραμυθια ειναι αλλιως...
ακομα και πισω απο το τιμονι στις πιο μεγαλες διαδρομες στα πιο συντομα ταξιδια σε ενα ακομα πιο ταξιδιαρικο μυαλο...
σε μια ψυχη που ποτε δεν επαψε
να ζητα ταξιδια και
σε παθη που μθα ζωη απαγορευσε...
αλλα η νυχτα
ο δρομος
ολα αυτα ζωντανευουν...τους μικρους
κρυφους μας ερωτες
τους κανουν...
παθη...
θα ταξιδεψω... θα τα αφησω ολα πισω μου...
η θα τα παρω ολα μαζι μου?
ας ηξερα και ας μην με βαραινε αλλο.,.
υπεροχο...
με αγαπη και παραμυθενια φιλια\
Sykaki
Τελικα...Η ζωη μας ειναι μια σειρα απο εικονες...Που μας περνανε οπως οι πολεις στον αυτοκινητοδρομο...
"Εσύ κι εγώ κι οι δρόμοι,
το φως δε λέει συγγνώμη,
τρέμει, χαράζει κι ανασταίνεται,
μάτια που κλαίτε μ' αρρωσταίνετε
ζητώντας τ' όνειρο
μια ζωή παραμύθι κι όνειρο."
(Χωρίς λόγια!!!)
Φιλιά .
..σάμπως η Ζωή τί είναι;
δρόμος
με ευθείες και στροφές
τον ακολουθώ
με ένα τσιγάρο.και μια παγωμένη μπύρα
κι όπου με βγάλει
δεν τον φοβάμαι
κι ας ξέρω πως κάποτε θα ξημερώσει..
Δρόμοι ζωής που περπατάμε.
Για να τους ζήσουμε.
Και ως τρίτο πρόσωπο.
Αλλά όχι μόνο.
Την Καλησπέρα μου!
ταξιδευε να βρεις αυτο που ψαχνεις
μακρια κοντα?
θα το βρεις...
ισως οχι
εσυ για ταξιδεψες
τι και αν δεν εφτασες...
ισως καποια μερα ερθει εκεινο
σε εσενα...
αμαρτωλα φιλια
Η ζωή σου σε τρίτο πρόσωπο...
Δεν είναι κακό. Ίσως έτσι καταλαβαίνουμε περισσότερα. Ίσως έτσι μας βλέπουμε με τρίτο μάτι...
Δε ξέρω στη τελική τί και πως, αλλά μ'αρέσει όταν μου συμβαίνει.
Τράβα τον δρόμο σου, μπορείς!
Καλησπέρα!
Sykaki "θα ταξιδεψω... θα τα αφησω ολα πισω μου...
η θα τα παρω ολα μαζι μου;"
κανείς δεν ξέρει να σου απαντήσει..!
Efhbos μιά σειρά από εικόνες ναι, αλλά που δεν μπορείς πάντα απλά να τις προσπερνάς.
Venus δεν υπάρχουν λόγια
Τα μεθυσμένα φιλιά μου
gaykarkinos7 όλοι έχουμε δρόμους μπροστά μας, και πάντα μπροστά μας οι επιλογές..
Κόκκινο Μήλο έτσι είναι, κι αν δεν το ψέξουμε έρχεται εκείνο να μας βρεί
μεθυσμένα φιλιά
Άνεμος η ζωή σε τρίτο πρόσωπο ίσως και να μην είναι όμως τόσο αυθόρμητη. Για διάλειμα όμως δε μας χαλάει ;)
Δημοσίευση σχολίου