Άγγελος που πετάει....και έτοιμος να πεθάνει....

Ένας άγγελος με κόκκινα γεμάτα φτερά ένας άγγελος
ερωτευμένος με κόκκινη ψυχή.
Ένας άγγελος καθισμένος στην γωνία του δωμάτιου που τον κλείσαν
ερωτεύτικε εναν θεό...
-Δεν σαγαπώ....θεέ μου
-Το ξέρω πως μ'αγαπάς.

Πες του το πως τον αγαπάς, πες του οτι είσαι λίωμα,χώμα
οτι για εκείνον απέδρασες απο την φύλακη σου.
Ζούσε μονάχικα στο κεντρό της ψυχής του
τρεφόταν απο την χαρά του
ανέπνεε απο την ζωντάνια του
Δεν έχει παράπονο ο άγγελος
Ειναι ευτιχισμένος...



Παναθεμα σε έρωτα....
τον είδε μια μέρα και πίστεψε ανόητα πως για να τον κάνει να ξαλαφρώσει απο τα βάρη της ψυχής του έπρεπε να τον απαλάξει απο την παρουσία της....
Εβγαλέ δειλα δειλά το κεφάλι της έξω και κοίταξε τον κόσμο εξώ απο την προστατευτική του αγγαλιά.Μαυρίλα και μαύρα τοπία γεμάτα σκόνη και νεκρά σώματα απο μαγικά πλάσματα.
Δεν της άρεσε καθόλου φοβήθηκε... ζάρωσε αλλα ο στόχος της ηταν να τον κανει ευτιχισμένο.Σήκωθηκε και αφήσε πίσω της το σώμα του....
ο αέρας την κρύωσε .....
Τον χαιρέτησε με ενα φίλι στα χείλη του περπάτησε μακρυά του, εκείνος την φώναξε την ζήτησε πίσω .Τα κοκκίνα φτερά της αδύναμα αλλα θαραλαία άρχισαν να της δίνουν ύψος..... Τα μάτια της έριχναν ψύχαλες στον κόσμο απο κάτω της.
Η φωνη του ακόμα ακουγοταν,πιο αδύναμα και ξεψυχισμένα τώρα......
-Να σαι καλα αγάπη μου να σαι καλα....
και ο αέρας την χτυπησε δυνατά τσάλακωσε τα φτερά της εκείνη συνεχισε με δυναμη....
μπλέχτικε σε ενα σύνεφο και πλήγωσε τα φτερά της έπεσε στο έδαφος....Δεν το έβαλε κάτω.....έβαλε ολη της την δύναμη και ξαναπέταξε.... ο αέρας μάνιασε την στροβυλισε και την έριξε σε ψηλό βουνο....
-Τώρα που τον αφήσες και είσαι μόνη τώρα θα πονέσεις
-Μα τον άφησα για να είναι ευτιχισμένος.....
- Μπορεί και να είναι αλλα εσυ δεν έχεις τίποτα πια...
Ο''αέρας'' την πόνεσε με τα λόγια του εκείνη έκανε μια τελευταία προσπάθεια σηκώθηκε αλλα τα πόδια της δεν την κράτησαν....



Έπεσε κάτω και έβλεπε το αίμα της να τρέχει και έκλαιγε......
Μάζεψε όλο της το κουράγιο και φώναξε το όνομα του......
Τις λίγες τελευταίες της στιγμές ένιωσε τα χέρια του να την κρατάνε.....
-Σ'αγαπώ... εισαι ευτιχισμενος τουλάχιστον τώρα?
- θα είσαι παντα η ψυχη μου...



εκείνη ξεψύχησε με το ονομα του στο στόματης.......








Με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι νοιωθω σαν τον άγγελο του παραμυθιου....αλλά έγω το λάθος του δεν θα το κάνω δεν φευγω φοβάμαι....
μακρυά σου


Φοβάμαι.....
Μέσα σου θα ζω......

Γ.Σ.