Παρασκευή

Κάτι νύχτες....ατελείωτα δύσκολες



είναι δύσκολη νυχτα η σημερινη
ειναι μαυρη οπως και το μεσα μου
μου λειπεις
και σε ζητω με ολη τη δυναμη μου
να ξαπλωσεις πανω μου να σε νιωσω μονο εσενα θελω
μου έλειψες....
σαν τρύπα είναι...
όπως και να έχει....
ήθελα απλά να σου μιλήσω...
πονάω που λείπεις...
δεν έχω πονέσει περισσότερο.. κανείς δεν μπορεί να κρατηθεί μέσα μου....


μου λείπεις...
ζω μια κενή ζωή.. υπάρχω απλά διακοσμητικά....
κανείς δεν με θέλει πια σαν φίλη σαν κοπέλα...
χαμένη υπο8εση με αποκάλεσε ένας....
χαμένη υπόθεση για όλους...
  νόμιζα πως για σένα ήμουν κάτι άλλο...

δεν ξέρω τι κάνεις που είσαι
θέλω να σιγουρευτώ πως δεν ήσουν ένα όνειρο
γιατί έφυγες και που πήγες
γιατί πήρες μαζί σου την ζωή μου?
γιατί με πονάς?
θέλω να ξέρω ότι υπήρξες....
θέλω να ξέρω ότι...ότι με αγκαλιασες οτι μου έγραφες ότι μου μιλούσες...
  θέλωνα θυμάμαι κάθε στιγμή
πως στο διάολο να ζω μακριά σου?
καταστρέφω εμένα μέρα με τη μέρα....
προσπάθησα.. να σε διώξω από μέσα μου....
έκανα έρωτα και είπα το όνομά σου....
αγκάλιασα και μύρισα το δέρμα σου
 ζω γιατί με κρατάει ένα κρεμαστό που έχω στο λαιμό μου

κομματιάζομαι
η ψυχή μου..... αν δεν χαμογελάς δεν αντέχεται η γαμημένη η ζωή
ποιος σε πείραξε? ποιος?
μίλα μου ήξερες πως πάντα εδώ ήμουν για σένα...
μη φύγεις έτσι....
μην μου πάθεις κατι  δεν θα το αντέξω...



δεν ξέρω τι περιμένω .
Σαγαπω...

τα παραμύθια μου.. χωρίς τέλος...


Γ.Σ.